Dünya Antropolojisi

İnsanoğlunun tüm denemeleri Dünya' dan geçer. Burası boyutlararası bir kavşaktır ve barındırdığı türler açısından galaksi biyokaşifleri için zengin bir çalışma alanıdır. Hareketler ansiklopedisine göre ilkeleri henüz kavranamayan bir çok denkliğin ilk örneklerinin burdan türediği düşünülür.

Dünyadışı bilinçli bir varlığın burayı tamamıyla anlaması ve habitatına hakîm olması imkansız gibidir. Zira orada olmadan dışardan bir incelemeyle Dünya'ya bakmak bir ışık hüzmesinin fotoğrafını çekmekten başka bir şey değildir. Oraya giden son kaşifin dediğine göre; "Dünya keşfedilemez, ancak yaşanabilir".

Ürkütücü bir deneyim gibi geliyor fakat söylenene göre, yaşamın duyusal canlılığa olan katkısı, zihnin ideallerini de besler ve bu, habitatı seyredilebilir de kılar. Bir estetik mekanistinin belirttiği gibi; izlemek ve anlamak arasındaki tereddütsüz kalış içe doğan yabancı bir itkiyi farkettirir ve öznel bir refleks doğar; yaşamak.

Dünya'yı izlemek estetik bir hazdır. Ancak bir astrobilimci, biyokaşif ya da normal bir galaksi vatandaşı için bile izlemekle bitmez bu edim. Estetik, izleyenin orada yaşaması için de zorunlu bir değer üretir ve ihtiyaç duyduğu anlamı içine akıtır...

Anlamak, izlerken başlar. Çünkü

anlarken aslında kendini izlemiş olur, bir gezegeni değil. Dünya interaktif bir oyundur ve tepkisiz kalmak evrenin evrimi gereğince imkansızdır.

Güzellik; bitmeyen karşılıklı bir anlaşmadır, hazdır, sorumluluktur, sadakattir, acının kabuledilebilirliğidir, yüzleşmedir. Dünyayı izlerken kendinizi Tanrı zannedebilirsiniz, sakın şaşırmayın, bu güzellik siz baktığınız için orada.

Bakmanın biriktirdiği enerji beyne emir verir, 'gör!' ve beden eriyen tüm hazlarından arta kalan son ateşi zihne yansıtır, 'ol!'

Dünya'yı izleyen Dünya' da varolur.

Varouş demlenince, tadılır; acı ve ekşiden kaçınmadan kıvamını alınca, doyurur. Yaşam tüm canlılığıyla kana geçer.

Evreni anlamak için Dünya'da da olmalıyız, zira çıkarcı bir mutluluktan vazgeçememenin gözlenebilen tek yolu orada yaşamak....